این مطلب به شما می گوید که چرا کیست ها روی پلک چشم ایجاد می شوند، چگونه می توان آن ها را درمان کرد و از همه مهم تر اینکه چطور می توان از بروز آن ها جلوگیری نمود.

انواع زیادی از کیست های پلک چشم وجود دارند. کیست پلک چشم بایستی توسط پزشک معاینه شود و در صورت نیاز، آن را برداشت.

گاهی اوقات این کیست ها درد دارند و گاهی اوقات درد ندارند.

کیست پلک چشم می تواند عفونت کند و چهره فرد را بدشکل نماید. اگر عفونت این کیست زیاد باشد، روی بینایی شخص تأثیر می گذارد.

برخی از این کیست ها با گذشت زمان خودبخود از بین می روند، ولی برخی دیگر نیاز به داروهای آنتی‌بیوتیک و عمل جراحی برای درمان دارند.

علائم کیست پلک چشم

- برآمدگی روی پلک یا اطراف چشم

- قرمزی

- ورم پلک

- سوزش

- بدرنگی

- ترشحات

- پوسته چشم

- درد

- احساس ناراحتی هنگام چشم بهم زدن

- احساس خارش

بسیاری از افراد می فهمند که کیست در حال تشکیل یا بیرون زدن است، در حالی که برخی متوجه ایجاد آن نمی شوند.

اگر شما هر یک از علائم بالا را داشتید، بهتر است چشم های خود را نمالید و یا به آنها دست نزنید.

یکی از علل مهم بروز کیست پلک چشم، باکتری است.

علل کیست چشم

انتقال آلودگی ها، گرد و خاک، باکتری و ... به چشم ها می تواند باعث ایجاد کیست پلک چشم شود.

بیشتر علل کیست پلک عبارتند از:

- باکتری استافیلوکوک

- بسته شدن مجرای چشم

- عدم رعایت بهداشت

- تماس چشم با آلودگی ها

- بلفاریت (التهاب پلک) طولانی مدت

- مواد آرایشی چشم تاریخ گذشته

- پاک نکردن آرایش چشم موقع خواب شب

- زدن دست آلوده به چشم ها

انواع کیست پلک چشم

1- گل مژه: گل مژه یا آبسه غدد چربی، یکی از معروف ترین انواع کیست پلک می باشد. گل مژه چرکی باعث قرمزی، ورم و سوزش پلک می شود. گل مژه معمولا 1 تا 3 روز وجود دارد، ولی اگر بیشتر طول بکشد نیاز به معاینه پزشک دارد.

2- شالازیون: یک نوع برآمدگی بزرگ روی پلک است. شالازیون معمولا 8 تا 16 هفته طول می کشد تا محو شود. اگر بیشتر از این مدت وجود داشته باشد بایستی با عمل جراحی برداشته شود.

ممکن است درد داشته باشد و یا بدون درد باشد. شالازیون معمولا در اثر باقی ماندن گرد و خاک بعد از عفونت روی چشم ایجاد می شود.

3- کیست غده عرق: این نوع کیست نیز خیلی شایع است. ظاهر این نوع کیست برآمدگی های گرد، براق و شفاف در نزدیکی مجرای اشکی چشم است.

4- کراتوز: این نوع کیست از کراتین پوست و بافت تشکیل شده است و به شکل های مختلفی دیده می شود.

5- کیست انباشته: این کیست ها سفیدرنگ هستند و باعث ورم پلک ها می شوند و دردی ندارند. اگرچه گفته می شود این کیست ها ضرری ندارند، ولی بهتر است برای معاینه چشم ها نزد چشم پزشک بروید.

6- خال گوشتی: این کیست ها معمولا توده های رنگی گوشتی در داخل پلک چشم هستند.

درمان کیست پلک چشم

اگر شما دچار کیست پلک چشم هستید، بهترین کار برای بهبودی آن، رعایت دقیق تر و بهتر بهداشت شخصی است.

دست ها و صورت خود را همیشه تمیز نگه دارید.

هرگز دست های خود را به چشم هایتان نزنید و یا چشم های خود را نمالید، زیرا این کار باعث انتقال میکروب های دست به چشم ها می شود.

اگر آرایش می کنید، بایستی لوازم آرایش قدیمی و تاریخ گذشته خود را دور بیندازید. به خصوص مواد آرایشی مایع مثل ریمل چشم تاریخ انقضای کوتاهی دارند، مثلا تاریخ انقضای ریمل چشم، سه تا چهار ماه است.

همچنین تا بهبودی کیست چشم، دیگر از مواد آرایشی چشم استفاده نکنید. این کار از آلودگی مواد آرایشی چشم به میکروب های کیست نیز جلوگیری می کند.

برای جلوگیری از ایجاد کیست پلک بایستی قبل از خوابیدن هنگام شب، تمام آرایش صورت و چشم خود را به طور کامل پاک کنید.

هرگز اجازه ندهید کسی از لوازم آرایشی شما استفاده کند. همچنین از لوازم آرایشی کسی استفاده کنید، زیرا میکروب ها تبعیضی بین افراد قائل نمی شوند و در صورت استفاده مشترک از لوازم آرایشی، شما را بیمار می کنند.

اگر کیست پلک چشم شما شدید است و یا درد زیادی دارد و یا بیشتر از حد معمول روی چشم شما وجود دارد، به پزشک مراجعه کنید.

پزشک می تواند با تجویز داروهای آنتی بیوتیک، کیست را از بین ببرد و یا با عمل جراحی، کیست شما را بردارد.

همچنین پزشک می تواند سایر راه های جلوگیری از ایجاد کیست را به شما بگوید تا مجددا دچار آن نشوید.

منبع :تبیان

امروزه بسیاری از ما ساعات کاری خود را مقابل صفحه مانیتور سپری می کنیم و وقتی به خانه می رسیم هم خستگی تن خود را جلوی صفحه تلوزیون (یا مجددا مانیتور کامپیوتر) به در می کنیم، اما با خستگی چشمهایمان چه کنیم؟ ‏

‏خستگی و حتی درد چشم ها در برابر مانیتور یکی از شایع ترین مشکلاتی است که کاربران کامپیوتر با آن مواجه اند. مساله ای که بعضی وقتها ممکن است حتی مانع از فعالیت عادی و یا خوابیدن هم شود.

شاید شما هم قبلا گرفتار چنین مشکلی شده اید و حتی به دنبال راه حلی برای آن هم گشته اید. اما چه کار باید کرد؟ ‏

به چشم هایتان زنگ تفریح بدهید

بعضی وقت ها بلند شدن از جلوی کامپوتر خیلی سخت است، اما بهتر است هر نیم ساعت که با کامپیوتر کار می کنید، چند دقیقه ای به چشمانتان استراحت بدهید، بروید و یک نوشیدنی برای خودتان بیاورید. با کسی که قرار است پروژه ای را تحویلش بدهید، کمی تلفنی صحبت کنید. از پنجره به بیرون نگاهی بیندازید یا هر کار دیگری که مستلزم نگاه کردن به صفحه مانیتور نباشد را انجام بدهید. چشم شما قدرشناسی خود را نشان خواهد داد و کمتر بهانه خواهد گرفت. ‏

قانون 20-20-20

برای بخاطر سپاری بهتر و رفع خستگی چشم ها، عده ای قانون 20-20-20 را پیشنهاد می کنند که به این صورت بیان می شود:

هر 20 دقیقه، 20 ثانیه به جایی در 20 قدمی خود نگاه کنید (این 20 قدم چیزی حدود 6 تا 7 متر می شود).

اما ترجیح می دهم این قانون را به این صورت اصلاح کنم: هر 20 دقیقه 20 ثانیه به فاصله دور نگاه کنید و 20 قدم هم راه بروید. اینطوری هم از خستگی چشم ها در امان خواهید بود و هم درد کمر و کتف و شانه ها کمتر به سراغتان می آید. چون توصیه شده است که بعد از مدتی نشستن، بهتر است چند قدم راه بروید. ‏

‏چشم ها را باید شست

بله چشم ها را باید شست، البته خود چشم بلد است این کار را انجام بدهد. پلک زدن مرتب، عمل شستشوی چشم را با استفاده از ماده پاک کننده و محافظ فوق العاده ای به نام اشک انجام می دهد. اما متاسفانه وقتی به شدت به چیزی خیره شده اید (مثلا به صفحه مانیتور) دفعات پلک زدن بسیار کم می شوند و این چیزی است که اصلا خوب نیست و بعد از مدتی ممکن است اشک کاربر محترم را در بیاورد. بهتر است گهگاه چشمانتان را برای چند ثانیه ببندید یا چند بار عمدا پلک بزنید. ‏

هر 20 دقیقه، 20 ثانیه پلک زدن

محققان به کاربران رایانه توصیه کردند، برای رفع خستگی چشم خود باید هر 20 دقیقه، 20 ثانیه پلک بزنند.

محققان متوجه شدند که با انجام یک ورزش ساده می توان خستگی چشم کاربران رایانه را متوقف کرد.

به گفته محققان، این ورزش ساده شامل 20 ثانیه پلک زدن در هر 20 دقیقه و نیز نگاه کردن به یک شی دور از صفحه رایانه برای 20 ثانیه و تمرکز بر روی شی است که در فاصله 20 فوتی (شش متری) قرار دارد.

کاربران رایانه معمولا هر از گاهی دچار علایمی مانند خشکی و خستگی چشم، سردرد و خشکی گردن و مفاصل می شوند، اما این علایم برای افراد زیادی می تواند یک مشکل روزانه باشد که آنها را روانه مطب پزشکان کند.

افرادی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند افرادی هستند که سه و یا ساعات بیشتری از روز را مقابل رایانه می گذرانند که می تواند به درد چشم و استفاده از عینک طبی منجر شود.

دکتر «ادوارد مندلسون» از مرکز پزشکی سوت وسترن دانشگاه تگزاس با تاکید بر اینکه کاربران رایانه باید هر 20 دقیقه به مدت 20 ثانیه پلک بزنند، می افزاید:

یک دوره منظم پلک زدن می تواند به این موضوع کمک کند.

پلک زدن یک روش طبیعی برای مرطوب ساختن چشم است و به نرم ساختن و تازگی چشم کمک می کند.

افرادی که دوره های طولانی را در مقابل صفحه رایانه می گذرانند در معرض خطر قرار دارند و این موضوع بویژه برای کارمندان به علت شرایط استریل و غیر طبیعی محیط اداره های مدرن بدتر است.

عادت های خوب برای چشم

وقتی شروع به استفاده از قانون 20-20-20 کردید، سعی کنید این کار را مرتب انجام دهید. در ضمن می توانید این قانون را طوری اصلاح کنید که با شرایط شما سازگارتر باشد. ادامه دار بودن این استراحت بسیار مفیدتر از انجام دقیق آن هر 20 دقیقه یکبار است. ‏

همچنین بهتر است نور صفحه نمایش را متناسب با شرایط خودتان و روشنایی محیط تنظیم کنید.

همچنین بهتر شدن شرایط محیط کار شما نظیر تنظیم روشنایی و تهویه مناسب و حتی دکوراسیون و رنگ بندی خوب می تواند تاثیر زیادی در بهبود سلامت بدن و چشم هایتان داشته باشد. حتی یک تغییر کوچک هم می تواند کمک بزرگی باشد.

نهایتا اینکه، بهتر است در ساعات غیر کاری استفاده از صفحه نمایش را محدود کنید. دل کندن از تکنولوژی اطلاع رسانی خیلی سخت است، ولی یک قدم زدن معمولی می تواند در سلامت و روحیه شما تاثیری بگذارد که به چند دقیقه دوری از صفحه مانیتورتان می ارزد.

منبع:تبیان

قطره‌های چشمی انواعی دارند. برخی چنان که بین عموم شایع است برای شستشو و یا ضدعفونی کردن چشم‌ها به کار می‌روند. با این حال تقریبا بیشتر این قطره‌ها خاصیت و استفاده درمانی دارند و با تجویز پزشک به منظور و کاربردی خاص به کار می‌آیند. در این نوشتار می‌توانید با این دارو‌ها، نحوه استفاده درست از آن‌ها و اطلاعات و آگاهی هایی بیشتر درباره این محصولات آشنا شوید.

قطره های چشمی می توانند در درمان بیماری ها یا رفع ناراحتی های چشمی بسیار مفید باشند. اما مهم است که به یاد داشته باشید که تمامی داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. داروها، بیماری ها را درمان می کنند، اما می توانند گاهی اوقات مشکل ایجاد کنند.

بسیاری از بیماری های چشمی را می توان با قطره ها درمان کرد. اغلب اثر داروها در چشم باقی می ماند و فقط مقدار کمی از آن به سایر نقاط بدن می رسد. بنابراین خطر کمی نسبت به داروهای خوراکی در ایجاد عوارض جانبی دارند.

بعضی از عوارض قطره های چشمی، موضعی هستند بدین معنی که روی چشم اثر می کنند، ولی در تمامی بدن اثری ندارند. اما مانند هر گونه داروی دیگری، قطره های چشمی می توانند سلامتی شما از جمله سلامتی چشمانتان را به خطر بیندازند.

داروها را صحیح استفاده کنید

وقتی که پزشک دارویی را برایتان تجویز می کند، باید نکات مهم زیر را در نظر داشته باشید:

- مطمئن شوید که اسم دارو را می دانید. داروها همواره یک اسم ژنریک و یک اسم تجارتی دارند. اسم ژنریک را می توان با حروف ریز، زیر نام دارو پیدا کرد.

- مطمئن شوید که میزان دفعات مورد نیاز استفاده از دارو را می دانید.

- بروشور دارو که حاوی جزئیات درباره عوارض جانبی و تذکرات لازم می باشد را بخوانید. چنانچه سئوالی داشتید، با چشم پزشکتان تماس بگیرید.

- چنانچه هنگام استفاده از دارو، ناراحتی برایتان ایجاد شد، بلافاصله با چشم پزشکتان تماس بگیرید.

گاهی اوقات چشم پزشک می تواند داروی دیگری را تجویز کند یا از روش دیگری برای درمان استفاده کند. اما گاهی اهمیت قطره های چشمی به حدی است که ممکن است مجبور باشید بعضی از عوارض جانبی را در طی درمان تحمل کنید.

حساسیت ها

به یاد داشته باشید که هر گونه حساسیت دارویی را باید به پزشک اطلاع دهید.

هر دارویی می تواند باعث ایجاد حساسیت شود، حتی قطره های ساده که احتیاج به نسخه ندارند، چون به هر حال حاوی مواد شیمیایی هستند.

گاهی اوقات داروهایی هستند که ممکن است در گذشته برای شما مشکل آفرین بوده باشند. مهم است که هر گونه واکنش حساسیتی را که در گذشته داشته اید به پزشک بگویید.

واکنش های حساسیتی نسبت به قطره های چشمی معمولا باعث ایجاد خارش ، ورم و ایجاد دانه های قرمز در اطراف چشم می شود.

در صورت مشاهده هر یک از این عوارض متعاقب مصرف قطره های چشمی، حتما با چشم پزشک خود تماس بگیرید.

قطره های چشمی مورد استفاده در معاینه چشمی

- قطره های گشادکننده مردمک : چشم پزشک از قطره های چشمی برای گشاد کردن مردمک چشم شما استفاده می کند که بدینوسیله می تواند داخل چشم شما را ببیند.

چون بعد از معاینه چشم و استفاده از دارو توسط پزشک، ممکن است رانندگی مشکل باشد، بهتر است بعد از معاینه چشم خودتان رانندگی نکنید.

- قطره های بی حس کننده: بی حس کننده ها، داروهای از بین برنده درد می باشند که چشم های شما را در عرض چند ثانیه بی حس می کنند. این قطره ها بایستی در مطب پزشک استفاده شوند و هرگز در خانه بکار نروند. استفاده مکرر از آنها می تواند به سطح چشم شما صدمات جدی بزند.

قطره های چشمی بدون نسخه

شما می توانید بعضی از قطره های چشمی را بدون نسخه خریداری کنید، اما به یاد داشته باشید که حتی این قطره ها هم حاوی مواد دارویی هستند. قطره ها بایستی بر اساس تجویز پزشکتان و نوشته های بروشور دارو استفاده شوند.

هر گونه علامتی که قطره ها ایجاد کنند، ممکن است واکنش حساسیتی باشد حتی قطره هایی بدون نسخه.

قطره اشک مصنوعی محلولی است برای مرطوب کردن چشم های خشک. شما می توانید آن را به میزانی که نیاز دارید استفاده کنید.

قطره های بدون ماده نگهدارنده برای افراد بدون حساسیت وجود دارند. قطره های ضد پرخونی و قرمزی چشم حاوی داروهایی هستند که قرمزی چشم ها را با منقبض کردن عروق برطرف می کنند. اگرچه این داروها باعث بهبود سلامتی چشم نمی شوند، اما این قطره ها از قرمزی چشم ها کم می کنند. معمولا اگر زیاد استفاده نشوند بی ضرر هستند.

چنانچه شما از این قطره ها مکررا استفاده کنید، ممکن است چشم های شما قرمزتر شده و با قطع دارو تحریک و قرمزی ایجاد کنند.

داروهای نیازمند نسخه

قطره های استروئید (کورتونی): این داروها بسیار قوی هستند و بایستی فقط با نظر پزشک مصرف شوند. استفاده از آن ها بدون نظر پزشک می تواند خطرناک باشد. وقتی که استروئیدها استفاده می شوند، توانایی چشم برای مقابله با عفونت ها و ترمیم صدمات کاهش می یابد.

استفاده طولانی مدت از این قطره ها می تواند منجر به ایجاد آب سیاه یا آب مروارید و باعث از دست دادن دید شما شود. علیرغم این خطرات، فواید استفاده از استروئید ها در درمان بعضی بیماری ها مهم می باشد که بایستی به هرحال تجویز شوند. اسامی ژنریک استروئیدهای شایع عبارتند از:

- پردنیزولون

- دگزامتازون

- بتامتازون

- هیدروکورتیزون

- فلوئورومتولون

- مدریزون

قطره های درمان کننده عفونت: در صورتی که عفونتی داشته باشید که بتوان با داروهای خاص درمان کرد، ممکن است چشم پزشک این داروها را تجویز کند. قرمزی چشم لزوما به معنای وجود عفونت نیست. داروی خاصی وجود ندارد که بر روی تمامی عفونت ها موثر باشد. بعضی عفونت های چشم را نمی توان با هیچ کدام از داروهای فعلی درمان کرد. شما بایستی در عرض چند روز، بهبودی قابل توجهی بدست آورید. در صورتی که در حین استفاده از قطره، وضعیت چشم شما بدتر شد، با چشم پزشک تماس بگیرید.

قطره های درمان کننده گلوکوم (آب سیاه): آب سیاه بیماری عصب چشمی و اغلب ناشی از افزایش فشار داخل چشم است. از آنجا آب سیاه چشم می تواند منجر به کاهش دید شود، قطره های چشمی برای کاهش فشار چشم مورد استفاده قرار می گیرند.

بعضی از داروهای گلوکوم مانع ایجاد مایع بیش از حد داخل چشم می شوند. سایر داروها، خروج مایع را در چشم بیشتر می کنند. شما قطره های ضد آب سیاه را در چشم می ریزید، اما این داروها روی بقیه نقاط بدن شما هم اثر می کنند. چون این داروها مانع از دست دادن دید شما می شوند شما ممکن است مجبور باشید این عوارض جانبی را تحمل کنید.

مراقب عوارض جانبی باشید

تنگ کننده های مردمک: آنها ممکن است باعث تاری دید، سردرد و حتی پارگی پرده شبکیه شوند. اگرچه پارگی پرده شبکیه نادر است، ولی چنانچه شما نقاط سیاه متحرک یا جرقه های نورانی دیدید، فورا با چشم پزشک تماس بگیرید.

مسدودکننده های بتا: ممکن است باعث مشکلات تنفسی در کسانی که آسم یا تنگی نفس دارند شوند. از عوارض دیگر این داروها، کاهش یا بی نظمی ضربان قلب و افسردگی است. لازم است اگر بیماری آسم یا تنگی نفس دارید، به پزشکتان بگویید.

اپی نفرین: ممکن است باعث افزایش یا نامنظمی ضربان قلب و یا افزایش فشار خون شوند.

چنانچه شما هر کدام از این اثرات جانبی را تجربه کردید، به چشم پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورتی که از قطره های ضد آب سیاه استفاده می کنید، در مراجعه به دیگر پزشک ها هم مدت مصرف را یادآوری کنید.

چگونه قطره ها را در چشم بریزید

سر خود را به عقب خم کنید.

پوست پلک پایینی چشم را با انگشت های اشاره و شست به طرف پایین بکشید تا یک فضای خالی ایجاد شود.

قطره را به داخل این فضا بیندازید، بدون اینکه نوک قطره چکان با چشم یا پلک شما تماس بیابد (به منظور جلوگیری از آلوده شدن ظرف قطره).

چشمان خود را ببندید (پلک نزنید) و نقطه ای که پلک به بینی وصل می شود را فشار دهید و این عمل را برای دو تا سه دقیقه ادامه دهید.

قبل از باز کردن چشم ها، قطره جذب نشده و اشک را از پلک های بسته با دستمال کاغذی تمیز پاک کنید. سپس چشم هایتان را باز کنید.

چنانچه بایستی بیش از یک نوع قطره را در یک زمان استفاده کنید، قبل از استفاده از قطره دوم، سه تا پنج دقیقه صبر کنید.

منبع:تبیان

کنژکتویت آلرژیک و کراتو کنژکتویت (VKC) معروف به بیماری بهاره چشمی، دو عارضه چشمی شایع در فصل بهار است که به صورت التهابات آلرژیک ظاهر می شود.

کونژکتیویت یا التهاب بافت ملتحمه، به طور عام به قرمزی چشم اطلاق می‌شود. این التهاب ممکن است بوسیله عواملی مانند آلرژن‌ها، محرک‌ها، آسیب‌های فیزیکی، باکتری‌ها یا ویروس‌ها ایجاد شود. برای انتخاب درمان مناسب، دانستن علت ایجاد کننده آن ضروری است.

خوشبختانه اغلب موارد کونژکتیویت، خود محدودشونده هستند و تنها در موارد نادری ممکن است به آسیب ساختمانی چشم یا از دست رفتن دائمی بینایی بینجامند.

در این مقاله درباره کونژکتیویت در اثر مواد آلرژی زا صحبت می کنیم.

دکتر مهدی خداپرست ، معاون درمان بیمارستان چشم پزشکی فارابی گفت:

«در فصل بهار به دلیل گرده افشانی گل ها و گیاهان و درختان، میزان شیوع آلرژی های چشمی افزایش می یابد.

آلرژی های چشمی به شکل های مختلف در افراد ظاهر می شوند که از جمله شایع ترین علایم آنها، قرمزی و سوزش و خارش چشم هاست.

به دلیل اینکه تعداد مواد محرک و آلرژن (آلرژی زا) در محیط زیاد است و مشخص شدن علت بروز آلرژی ها هزینه زیادی دربردارد، پزشکان به دنبال کشف علت بروز آلرژی نیستند و تنها در مراجعه بیمار به مراکز پزشکی، راه های درمان را درپیش می گیرند.

علاوه بر گرده گل ها و درختان، آب و لوازم محل زندگی مانند فرش، رختخواب و حتی برخی لباس ها می تواند سبب بروز آلرژی های چشمی در افراد شود.

علایم دو نوع آلرژی چشمی شایع فصل بهار یعنی کنژکتویت آلرژیک و کراتو کنژکتویت، همانند هم است و درمان این دو نوع عارضه نیز یکسان است.

آبریزش، درد، سوزش و قرمزی چشم ها از جمله عمده ترین علایم کنژکتویت آلرژیک است.

این بیماری بیشتر در فصول گرم سال و بهار شایع است و مکانیسم های ایمنی بدن در آن دخیل است و با توجه به تغییرات بیولوژیک در فصول گرم سال و تغییراتی که در دمای بدن افراد رخ می دهد، این بیماری بروز می کند.

به افرادی که بیماری در آنها نسبت به درمان مقاوم شده است، توصیه می شود که به مناطق سردسیر کشور بروند و یا از کمپرس سرد چشم ها استفاده کنند.

در کراتو کنژکتویت علاوه بر قرمزی و خارش چشم، ترشحات سفید رنگ در داخل چشم ها و حساسیت به نور نیز دیده می شود.

همچنین به افرادی که به آلرژی های چشمی فصل بهار دچار می شوند، توصیه می شود که از مواد، لوازم و محیطی که سبب بروز آلرژی در آنها می شود، دوری کنند.

تجویز آنتی هیستامین و یا برخی کورتون ها به مدت کوتاه و همچنین برخی داروهای سرکوب کننده ایمنی در موارد مقاوم به درمان، از دیگر تجویزهای چشم پزشکان برای رفع آلرژی های چشمی است.»

داروهای درمان کننده کونژکتیویت

درمان‌های دارویی متعددی برای غلبه بر کونژکتیویت آلرژیک وجود دارد.

در موارد خفیف بیماری، ترکیب آنتی‌هیستامین و منقبض کننده عروق به شکل موضعی توصیه می‌شود.

در موارد مقاوم به درمان یا موارد عودکننده، تثبیت کننده‌های ماست‌سل‌ها توصیه می‌شود.

در صورت غیرقابل کنترل بودن علایم با وجود مصرف آنتی هیستامین و تثبیت کننده‌های ماست‌سل‌ها، یک کورتیکواستروئید موضعی با پتانسیل کم را می‌توان برای مدت یک تا دو هفته تجویز کرد.

مصرف کورتیکواستروئیدها خطر ابتلا به کاتاراکت یا گلوکوم را افزایش می‌دهند. بنابراین بیمارانی که تحت درمان با کورتیکواستروئیدها هستند، باید به دقت تحت‌نظر قرار گیرند.

هشدار

هر نوع دارویی باید تحت نظر پزشک و با تجویز او مصرف شود. لذا از مصرف هر گونه دارو به طور خودسرانه خودداری کنید.

نتایج پژوهش اخیر مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران روی بیش از ده هزار فردی که از انواع لنزهای تماسی چشم استفاده می کردند، نشان داد، استفاده از آب استریل و آب اکسیژینه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها، عفونت و زخم قرنیه را در این جامعه آماری نزدیک به صفر رسانده است.

دکتر پرویز زرین بخش، چشم پزشک و رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران گفت:

«به دلیل تامین بخشی از آب شرب شهرها و به ویژه تهران از آب چاه‌ها، افرادی که لنزهای چشمی خود را با آب لوله‌کشی می‌شویند، معمولا به عفونت و زخم قرنیه چشم دچار می‌شوند.

یافته‌های یک پژوهش که اخیرا در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران انجام شده، نشان می‌دهد عفونت قرنیه در افرادی که برای نگهداری و مراقبت از لنزهای خود از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد استفاده می‌کنند، نزدیک به صفر رسیده است.

طی بررسی‌های انجام شده در این مرکز، مشخص شد آلودگی آب شهرها یکی از دلایل ابتلا به عفونت قرنیه است و از آن پس با ابداع روش فوق، موارد عفونت قرنیه در استفاده‌کنندگان از لنزهای تماس چشم مشاهده نشده است.

عفونت قرنیه مشکلی است که در تمام دنیا گریبانگیر مردم به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی است. در ایران به دلیل مساله خشکسالی و بهره‌گیری از آب چاه‌ها و آلودگی آب‌ها به ویژه پایتخت، این عفونت بیش از سایر کشورهاست.

هم‌اینک سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) مشغول بررسی روش‌هایی با هدف کاهش عفونت قرنیه ناشی از مصرف لنزهای تماسی است که نتایج پژوهش پنج ساله انجام شده روی بیش از ده هزار بیمار در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به نشریه "کنتاکت لنز تودی" از نشریات وابسته به FDA ارسال شده است.

ممنوعیت استفاده از آب لوله‌کشی برای شستن لنز و دست‌ها و شست‌وشوی دست‌ها با آب استریل و لنز با آب اکسیژنه 3 درصد، برای استریل کردن لنز و جالنزی از مقدمات این روش به شمار می‌رود.

شست‌وشوی ریشه مژه‌ها با شامپوی بچه رقیق شده با استفاده از گاز استریل و استریل کردن لنز و جالنزی به وسیله آب اکسیژنه 3 درصد به مدت هر روز 15 دقیقه تا نیم‌ ساعت به عنوان دیگر روش‌های جلوگیری از عفونت قرنیه است.

نخست می‌بایست دست‌ها را با آب و صابون مایع شست‌شو داد. سپس با ژل‌های استریل‌ کننده آن را ضدعفونی کرد و در نهایت با آب جوشیده سردشده، شست‌وشو داد.

علت عفونت با لنزهای تماسی چشم، نخست مستعد شدن چشم به عفونت به دلیل اکسیژن رسانی ناکافی به قرنیه و دوم آلودگی‌هایی است که از طریق دست، لوازم آرایش و آلودگی پلک به لنز و چشم‌ها منتقل می‌شود.

آلوده شدن جالنزی، لنز و محلول‌های نگهدارنده به عنوان دیگر عوامل ابتلا به عفونت قرنیه هستند.

لازم به ذکر است، عفونت قرنیه در مراحل اولیه سبب تاری دید، درد، سوزش، ترشح و در صورت درمان نشدن موجب زخم قرنیه و نابینایی چشم می‌شود.»

در سال 1387 به دنبال شیوع انگل "آکانتامبا" و "میکروب" "پسودوموناس" در تهران، تعداد زیادی از افراد به ویژه استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی چشم، دچار عفونت و زخم قرنیه شدند که پس از بررسی‌های انجام شده، مشخص شد، منشا آن آب شرب آلوده به این میکروب بوده است.

از آن پس در مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران، بررسی‌هایی با هدف پیشگیری از عفونت‌های قرنیه که از طریق لنزهای تماسی اعم از سخت و نرم (هارد و سافت) ایجاد شده بود، انجام و منجر به ابداع روش بهره‌گیری از آب استریل و آب اکسیژنه 3 درصد در مراقبت و نگهداری از لنزها شد.

بنا بر گزارش مذکور، این پژوهش طی پنج سال روی بیش از ده هزار فردی که از لنزهای تماسی چشم استفاده می‌کردند و همگی با شیوه فوق به شست‌وشوی لنز، جالنزی و دست خود اقدام می‌کردند، صورت پذیرفت و نتایج آن بیانگر آن بود که به جز دو مورد خاص که عفونت قرنیه آنان ارتباطی با رعایت مسایل بهداشتی ناشی از شست‌وشو نداشت، خوشبختانه در بقیه این جامعه آماری عفونت قرنیه مشاهده نشده است.

11 نکته درباره محلول مخصوص شستشوی لنز

1- هنگام خرید و انتخاب محلول شستشوی لنز با چشم پزشک‌تان مشورت کنید.

2- محلول را از داروخانه‌ها و فروشگاه‌های معتبر خریداری کرده و به تاریخ انقضای نوشته شده روی محلول توجه کنید.

3- بسته به نوع لنزی که استفاده می‌کنید و میزان پروتئینی که روی لنز شما رسوب می‌کند، پزشک شما ممکن است محلول‌هایی را برای از بین بردن پروتئین‌ها پیشنهاد کند. هرچه عمر لنزتان بیشتر باشد، نیاز به این محلول‌ها بیشتر می‌شود، ولی لنزهای قابل تعویض معمولاً نیاز به این محلول‌ها پیدا نمی‌کنند.

4- از قطره‌های چشمی لنز تماسی برای نرم کردن و مرطوب نگه داشتن لنز و چشم خود استفاده کنید.

5- اگر نسبت به مواد شیمیایی موجود در محلول‌های لنز تماسی آلرژی پیدا کردید، بهتر است از محلول‌های بدون مواد نگهدارنده استفاده نمایید.

6- انتخاب صحیح محلول‌های نگهداری کننده لنز، رضایت استفاده با لنز تماسی را افزایش می‌دهد.

7- تمیز کردن لنز موجب ضدعفونی شدن آن نمی‌شود. بنابراین علاوه بر تمیز کردن لنز با سرم شستشو، باید آنها را هر چند وقت یک بار با محلول‌هایی مانند پروکسیدهیدروژن ضدعفونی کرد.

8- محلول‌های نگهداری لنز نرم با محلول‌های نگهداری لنز سخت متفاوت‌اند. بنابراین آنها را به جای یکدیگر استفاده نکنید.

9- نوع محلول نگهداری لنز را بدون مشورت با اپتومتریست (کارشناس بینایی سنج) یا چشم پزشک عوض نکنید.

10- لنز را در آب یا شامپو نگهداری نکنید. بعد از اینکه محلول نگهداری را داخل جا لنزی ریختید، فورا درب محلول نگهداری را ببندید، زیرا محلول به وسیله میکروارگانیسم‌های موجود در فضای آزاد آلوده خواهد شد.

11- هنگامی که لنز روی چشم‌هایتان قرار دارد، از قطره یا پماد چشمی استفاده نکنید.

منبع:تبیان

چشم های ما برای این که تمیز بمانند، اشک تولید می کنند. در واقع هر بار که پلک می زنیم، اشک به طور طبیعی چشم های ما را شسته و تمیز می کند، اما گاهی میزان این اشک بیش از اندازه شده و به اصطلاح سرازیر می شود؛ یعنی بدون این که گریه کنید، بی اختیار اشک می ریزید.

خوشبختانه در بیشتر موارد با رعایت بعضی اصول و در پیش گرفتن روش های طبیعی این دو چشمه جوشان بعد از مدتی خشک شده و به حالت اولیه برمی گردند.

جریان غیرارادی اشک دلایل زیادی دارد و اگرچه مساله خیلی جدی و خطرناکی نیست، اما باعث ناراحتی فرد می شود. با روش های اصولی مقابله با اشک ریزش بی اختیار آشنا شوید.

چرا چشم ها بی اختیار اشک می ریزند؟

شاید کمی متناقض به نظر برسد، اما چشم ها وقتی دچار آبریزش غیرارادی می شوند که با کمبود اشک مواجه باشند.

با بالا رفتن سن، میزان ترشح اشک کاهش می یابد. این کاهش نیز در روند تمیزی چشم ها اختلال به وجود می آورد. مغز برای حل این مشکل به غدد تولید اشک دستور می دهد مایع بیشتری تولید کنند، در نتیجه چشم ها در بیشتر موارد خیس می شوند.

همچنین بررسی ها نشان می دهد علت اشک ریزش بی اختیار در سالمندان، تنگ شدن مجرای اشکی در چشم افراد سالمند است. بر اثر این اتفاق، کانال هایی که وظیفه ی برطرف کردن اشک چشم را بر عهده دارند به درستی عمل نمی کنند. لذا اشک چشم به جای جمع شدن توسط کانال ها،‌ بر روی صورت سرازیر می شود.

پزشکان این اتفاق را حاد تلقی نمی کنند، اما چنانچه فرد سالمند در اثر این اتفاق دارای ناراحتی و استرس باشد، می توان با انجام عمل جراحی نسبت به باز کردن مجرای اشکی اقدام کرد.

البته عوامل دیگری نیز مانند استفاده از لوازم آرایشی چشم، هوای خیلی گرم یا سرد، افزایش مواد حساسیت زا مانند گرد و غبار، التهاب یا خارش زیاد چشم، رشد رو به داخل مژه ها و مسدودشدن مجرای اشک نیز باعث جریان غیرارادی اشک می شوند.

چه باید کرد؟

1- هوای منزل تان را داشته باشید.

گرمای وسایل گرمازا مثل شوفاژ و باد کولر باعث تبخیر اشک شده و رطوبت چشم ها را کاهش می دهند. در نتیجه اشک بیشتری تولید می شود.

وقتی بیرون از منزل باشید کار زیادی از دستتان برنمی آید، اما داخل خانه می توانید مواردی را رعایت کنید تا از جریان غیرارادی اشک جلوگیری شود.

بهترین کار این است که دمای منزل را تنظیم کنید. گرمای زیاد باعث تولید اشک بیشتر می شود. بهتر است دمای خانه تان را بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد تنظیم کنید.

هوای اتاق را مرطوب نگه دارید. دستگاه های بخور خیلی موثرند.

اگر دستگاه بخور ندارید یا به هر دلیلی مایل به استفاده از آنها نیستید، در اتاقتان گل و گیاه زیادی نگهداری کنید و به آنها آب زیادی بدهید. گیاهان آب می خورند و هوای اتاق را مرطوب نگه می دارند.

2- از اشک مصنوعی استفاده کنید.

وقتی سطح چشم با کمبود مایع مواجه باشد، مغز دستور می دهد جریان غیرارادی اشک به راه بیفتد. در نتیجه چشم ها پر از اشک می شوند و با این که مایع کافی دارند، همچنان به اشک ریزش ادامه می دهند.

استفاده از اشک مصنوعی که در داروخانه ها به فروش می رسد، باعث می شود فقدان مایع جبران شده و جریان آبریزش اشک کمتر شود. این قطره ها معمولا حاوی سرم شست وشو هستند.

بهتر است از اشک مصنوعی هایی استفاده کنید که فاقد مواد نگهدارنده هستند، در غیر این صورت امکان آسیب به قرنیه وجود دارد. می توانید روزانه دو تا شش بار از این قطره ها استفاده کنید. البته بهترین و موثرترین روش این است که هر نیم ساعت، یک تا دو قطره در هر چشم بچکانید.

3- بیشتر پلک بزنید.

با عمل پلک زدن تمام گردوغبار و باکتری هایی که در چشم ها تجمع کرده اند دفع می شوند. در واقع وقتی پلک می زنیم، اشک در تمام چشم پخش شده و باعث مرطوب شدن دائمی و تمیزی آن می شود.

وقتی دچار مشکل آبریزش چشم می شوید، بخصوص اگر زیاد با رایانه کار می کنید، بیشتر پلک بزنید. ثابت نگاه کردن به صفحه رایانه یا تلویزیون مانع پلک زدن منظم می شود.

4- حواستان به آرایش چشم ها باشد.

اگر از چشم خانم ها اشک می ریزد، حواسشان به لوازم آرایشی شان باشد. اگر بعد از استفاده از لوازم آرایشی، چشم هایتان قرمز یا خیلی زود خیس می شود، معنی اش این است که به آن لوازم حساسیت دارید. احتمال دارد نامرغوب یا حساسیت زا باشند. بهتر است آنها را عوض کنید یا اصلا آرایش نکنید.

5- مراجعه به پزشک.

معمولا آبریزش چشم ها به خودی خود برطرف می شود، اما اگر با رعایت اصولی که اشاره شد باز هم اشک ریزش ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.

اگر آبریزش چشم ها همراه با کاهش بینایی یا درد و التهاب در اطراف چشم ها باشد، باید بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید.

6- جراحی مجرای چشم بسته شده.

اگر مجرای چشم بسته شده باشد، اشک در چشم باقی می ماند، چون نمی تواند از راه بینی تخلیه شود. در این جراحی که به صورت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود، پزشک متخصص با ایجاد برشی کوچک و تعبیه لوله کوچکی بین گوشه چشم و بینی، گرفتگی را باز می کند و بعد از مدتی این لوله برداشته می شود.

نکته مهم

توجه داشته باشید گاهی وقت ها کمبود آهن، بویژه در صورت خستگی مزمن نیز می تواند دلیلی برای آبریزش چشم ها شود. ذخیره کافی آهن برای اکسیژن رسانی مناسب به بافت های چشم لازم است.

در صورت کمبود آهن، بویژه در خانم ها، کودکان در حال رشد و سالمندان، احتمال بروز این مشکلات چشمی بیشتر می شود.

توصیه های چشمی

کسانى که مایلند چشمان سالمی داشته باشد، بایستى نکات زیر را رعایت کنند:

- به جسم سفید و خیلى شفاف نگاه نکنند.

- از نگاه کردن به خطوط ریز و نقشه هاى خیلى دقیق که موجب صرف نور زیاد است خوددارى شود.

- زیاد گریه نکنند.

- جلوى آتش شدید ننشینند.

– به نور آفتاب شدید نگاه نکنند.

- سعى کنند که باد قوى به چشم برخورد نکند (مثل موتور سوارى و غیره )

- به جسمى مدت زیاد بطور قائم نظر نیفکنند.

- از ورود گردوخاک و دود به چشم ها جلوگیرى کنند.

- از هواى بسیار گرم و هواى بسیار سرد و دیدن اشیای روشن و درخشان که بازتاب نور آنها موجب آزار چشم گردد مثل آینه ای که مقابل آفتاب گرفته باشند، دوری کنند.

- از زیاد بر پشت خوابیدن و خواب در هنگام پرى شکم و خوردن غذاى دیر هضم و خیلى گرم مثل سیر و پیاز بپرهیزند، زیرا موجب آسیب چشم می شود.

- از خوردن بیش از اندازه نمک و غذای شور خودداری کنند.

- از زیاد بیدار ماندن و زیاد خوردن در شب پرهیز نمایند.

- از یبوست شدید جلوگیری کنند.

فرآوری: نیره ولدخانی

استفاده از عینک آفتابی فواید زیادی برای سلامتی دارد که بیشترین آنها حفاظت از چشم ها در برابر آسیب نور خورشید و اشعه ماورای بنفش است.

در این مقاله 6 فایده مهم استفاده از عینک آفتابی را برایتان می گوییم.

1- کاهش درخشش نور آفتاب

عینک آفتابی می تواند جلوی تابش اشعه های مضر ماورای بنفش نوع A و نوع B را بگیرد.

مسئله ای که بیشتر افراد به آن توجه نمی کنند این است که عینک آفتابی به شما کمک می کند موقع انجام کار پرخطری مثل رانندگی جلوی نور آفتاب، بهتر ببینید.

همانطور که می دانید رانندگی کردن در زمانی که نور خورشید به چشم شما می تابد سخت است، مخصوصا اگر سایه بان بالای سر راننده هم خوب نباشد.

تابش نور آفتاب به چشم ها موقع رانندگی، باعث کاهش دید راننده می شود و خطر تصادف را افزایش می دهد.

2- کاهش عارضه جت لگ (Jet Lag)

کسانی که با هواپیما مسافرت می کنند، ممکن است دچار عارضه Jet Lag شوند.

برخی محققان پیشنهاد می کنند زدن عینک آفتابی به چشم ها در طی پرواز با هواپیما، از این عارضه جلوگیری می کند.

عینک آفتابی تماس چشم ها با اشعه درخشان ماورای بنفش را در طی سفر کم می کند، لذا به تنظیم ساعت داخلی بدن کمک کرده و شما روز بعد از سفر،  کمتر دچار عارضه Jet Lag خواهید شد.

3- کاهش خشکی چشم ها

بسیاری از افرادی که از سندرم خشکی چشم ها رنج می برند، عمدتا به دلیل عوامل محیطی دچار این مشکل می شوند.

ورزش باد به خصوص در آب و هوای خشک، پوست و همچنین چشم ها را خشک می کند.

عینک آفتابی از برخورد گردوغبار و باد به چشم ها جلوگیری می کند.

بسته به شدت خشکی چشم ها، عینک آفتابی می تواند از بروز علائم آن پیشگیری کند و حالتان خوب باشد.

4- محافظت از چشم ها در برابر خار و خاشاک

استفاده از عینک ایمنی در بسیاری از مشاغل ضروری است. به همین ترتیب، عینک آفتابی هم نقش مشابهی دارد، زیرا از چشم ها در برابر خاروخاشاک محیط کار محافظت می کند و همچنین باعث دید مناسب می شود.

بسیاری از کارگران ساختمانی موقع کار در فضای آزاد عینک آفتابی ایمنی می زنند و بسیاری از ورزشکاران معتقدند عینک آفتابی نه تنها از چشم های آن ها در برابر نور آفتاب محافظت می کند، بلکه جلوی آسیب ناشی از ضربات را می گیرد.

5- کاهش انحراف و کشیدگی چشم ها

وقتی که شما دائما چشم خود را چپ می کنید، آن ها را دائما هم می کشید. این کار باعث خستگی چشم ها و حتی چین و چروک زودرس دور چشم ها می شود.

زدن عینک آفتابی به شما کمک می کند چشم تان را چپ نکنید و طی انجام هر فعالیتی در بیرون از منزل و فضای آزاد واضح تر و بهتر ببینید.

6- عینک آفتابی حس خوبی به شما می دهد.

در حالیکه این فایده عینک آفتابی ملموس نیست، می تواند مهم ترین عامل برای خرید عینک آفتابی در برخی افراد باشد.

عینک آفتابی باعث می شود برخی افراد احساس خوش تیپی کنند. ولی باید گفت این از فواید واقعی عینک آفتابی برای سلامتی نیست، زیرا زیاده روی در این کار باعث می شود فرد از هدف اصلی خود که همان محافظت چشم ها در برابر نور آفتاب و سایر عوامل مضر است، دور شود و عینکی را بخرد که فقط ظاهر خوبی داشته باشد و به عملکرد صحیح آن دقت نکند.

پس عینک آفتابی برای خوش تیپی نیست و بایستی آن را از مراکز معتبر فروش تهیه کنید تا قلابی نباشد و از چشم های شما به خوبی محافظت کند.